01
Ponieważ jesteśmy dumni z naszej przeszłości, odpowiednio ją świętujemy - podczas Tygodnia Architektury Resortu. Z wykładami, filmami i wycieczkami z przewodnikiem, wycieczkami, wieczorami muzycznymi i iluminacjami świetlnymi, kursami malarstwa, dokumentacją i instalacjami wiatrowymi. Tęsknota za architekturą łaźni cesarskich jest oświetlona ze wszystkich stron. Dosłownie.
19: Zegar 45 Eröffnung z moderatorem i DJ-em
20:00 Prezent z nostalgicznym urokiem panowie ze stacji benzynowej Śpiew, taniec i gra aktorska ze starych filmów dźwiękowych UFA.
Fascynujące pokazy mappingu wideo i projekcje światła statycznego
Prezentowane są historyczne fasady molo w Ahlbeck, Hotelu Ahlbecker Hof i Hotelu Meereswelle. Instalacje będą do 15.09 września od 20:00 do 23:00 być podziwianym.
02
Eleganckie berlińskie tłumy przyciągały wyspę i łaźnie cesarskie już na przełomie XIX i XX wieku. Szlachta i elita nie mogły oprzeć się morskiemu urokowi, drobnemu piaskowi i słonej bryzie. Renesansowi władcy tworzyli letnie rezydencje, dwory i domy w stylu renesansu, klasycyzmu czy baroku w Ahlbeck, Heringsdorf czy Bansin.
Ikony stylu architektury uzdrowiskowej zachowały się do dziś, z ich bielonymi fasadami, małymi wieżami, zakrzywionymi szczytami i filigranowymi ozdobami nawleczonymi jak perły na naszyjnik. Przechadzając się kilometrową promenadą od molo do molo, wciąż można poczuć świetność przeszłości łaźni cesarskich – przypominają one czasy, gdy ulicami wciąż paradowały powozy, z lotniczą wizytą przyjeżdżał sam cesarz, a nadal była rodzina, istniały łaźnie dla kobiet i mężczyzn i brodziło się w chłodnej wodzie, wciąż mając na sobie kostium kąpielowy.
Już wtedy Wielka Dama w Ahlbeck, najstarsze molo w Niemczech, przyciągała turystów. I do dziś ich drewniane deski prowadzą jakby w nieważkości po płytkich falach Bałtyku.
A ponieważ z dumą stawiamy czoła naszej przeszłości, odpowiednio ją celebrujemy: Podczas corocznego tygodnia architektury kurortu architektura tęsknoty jest oświetlana ze wszystkich stron - wykładami, filmami, oprowadzaniami, wycieczkami, wieczorami muzycznymi, iluminacjami świetlnymi, kursami malarstwa, filmy dokumentalne i instalacje wiatrowe.
Co roku w Heringsdorfer Kaisertage w pierwszy weekend sierpnia wyruszamy w podróż w czasie do dawno minionej historii nadmorskiego kurortu. Nawet cesarz i cesarzowa osobiście dokonują zaszczytów na tym ulicznym festiwalu.
Niedaleko od Bałtyku powstały wille i pałace szlachty i elity z przełomu XIX i XX wieku. Nawet dzisiaj można spacerować obok nich między Morzem Bałtyckim a nadmorskim lasem. Nawiasem mówiąc, ten rozdział historii można również wspaniale odkryć podczas wycieczki z przewodnikiem.
Dzięki kolumnom i wykuszom, wieżyczkom i balustradom, stiukowym dekoracjom i zewnętrznym schodom domy przypominają dawno minione czasy. Ale każdy dom, każda willa i każda rezydencja ma swoją historię do opowiedzenia. Od Ahlbeck do Bansin możesz wyruszyć na wyjątkowe poszukiwania wskazówek w cesarskich łaźniach.
Nigdzie indziej nie ma takiego bogactwa i różnorodności architektury kurortowej jak w Ahlbeck, Heringsdorf czy Bansin. Niezależnie od tego, czy jest to letnia rezydencja w stylu klasycystycznym, rezydencja w stylu renesansowym, wspaniały pałac w stylu Art Nouveau, czy też bajkowy zamek z epoki baroku. W łaźniach cesarskich znajdziesz prawdziwą mieszankę willi o różnych kolorach i wzorach.
03
Reprezentacyjne budynki z kolumnami i wykuszami, wieżyczkami i balustradami, sztukaterią i zewnętrznymi klatkami schodowymi przypominają dawno minione czasy. Wyobraźnia arystokracji i elity berlińskiej w czasach ostatniego cesarza niemieckiego prawdopodobnie wykonała salta podczas projektowania wspaniałych willi. Czy to klasycystyczna letnia rezydencja, secesyjny dwór czy bajkowy barokowy zamek. Wszyscy są świadkami epoki historycznej, która stała się częścią dziedzictwa kulturowego łaźni cesarskich.
Obydwa domy charakteryzują się odmiennymi cechami konstrukcyjnymi i stylistycznymi typowymi dla architektury uzdrowiskowej. Zawsze przyciągały zwiedzających szczególną atrakcją. Obydwa domy są unikalnymi przykładami architektury uzdrowiskowej i przyciągają turystów z całego świata. Niektóre gwiazdy miały także swoje letnie kwatery w Villa Carmen, kiedy gwiazdy filmowe z Ufy odkryły Bansin w latach dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Ozdobna sztukateryjna fasada Villa Carmen przyciąga wzrok i dodaje piękna okolicy.
„Pension Hintze” przy Delbrückstrasse to jedna z wybitnych willi klasycznej architektury uzdrowiskowej. Został zbudowany w XIX wieku i dzięki bogato zdobionej fasadzie jest jednym z najbardziej reprezentacyjnych domów tej epoki we wspaniałych łaźniach cesarskich. W latach 19 i 2000 fasada willi została gruntownie odrestaurowana, a dom zyskał nowy blask. Willa położona jest na niewielkim wzniesieniu, na bardzo zadbanej posesji przy Delbrückstrasse, zaledwie 2009 m od promenady Heringsdorf i pięknej piaszczystej plaży nad Morzem Bałtyckim.
Na początku lat pięćdziesiątych XIX wieku Ahlbeck stawało się coraz bardziej kurortem nadmorskim. Wraz z rozwojem luksusowego spa, biznesmen Albert Wendicke zbudował w 1850 roku pierwszy hotel w mieście, „Wendicke's Hotel”. Willa o wczesnej architekturze uzdrowiskowej do dziś przyjmuje gości, choć już pod nazwą „Hotel Meereswelle”. Przed hotelem znajduje się publiczny plac z fontannami, a promenada nadmorska oddalona jest o około 1875 metrów.
Nasza „Grande Dame” jest najstarszym, wciąż zachowanym molo w Niemczech i wizytówką Ahlbeck. Platforma przednia została zbudowana w 1882 roku. W 1898 roku zbudowano molo, które ma obecnie 280 metrów długości. Od tego czasu odzwierciedla także piękno morza i wybrzeża. Molo często było tłem dla filmów i telewizji. Na molo powstało np. zakończenie słynnej komedii filmowej Loriota „Pappa ante Portas”.
Wybudowany w 1890 roku hotel był nie tylko pierwszym domem na rynku, ale już na przełomie wieków był hotelem pierwszej klasy. Pierwszy właściciel miał wielkie marzenia. Architektura hotelu powinna być wyjątkowa, pokoje eleganckie i wygodne. Z biegiem czasu gościł tak wybitne osobistości, jak cesarz Franciszek Józef I, królowa Szwecji Sylwia, książę duński Henrik, Horst Köhler i dyrygent Kurt Masur.
Berliński bankier Benoit Oppenheim zlecił wybudowanie jednej z najpiękniejszych willi w architekturze uzdrowiskowej w Heringsdorfie bezpośrednio przy nadmorskiej promenadzie w stylu włoskiego architekta renesansu Andrei Palladio. Willa zbudowana na początku lat 1870. XIX w. stała się ulubionym motywem niemiecko-amerykańskiego malarza Lyonela Feiningera, który w latach 1911–1918 wielokrotnie ją szkicował i reprodukował w drzeworytach.
Dążenie do relaksu i uznania skłoniło Hansa von Bleichrödera do zbudowania na początku XX wieku swojego tytułowego domu bezpośrednio przy nadmorskiej promenadzie w Heringsdorfie. Jego ojciec, bankier i doradca finansowy Bismarcks Gerson von Bleichröder, przywiązywał dużą wagę do statusu i stylu życia. Kiedy Hitler doszedł do władzy, w 20 roku rodzina musiała uciekać z Niemiec. Willa początkowo służyła jako dom wypoczynkowy dla kadry kierowniczej, następnie jako sanatorium dla wojsk radzieckich, a ostatecznie jako pensjonat Wolnej Niemieckiej Federacji Związków Zawodowych (FDGB).
Na masywnym biurku otwarty notatnik wypełniony przemyśleniami, pomysłami, wizjami; Z pierwszego piętra ciche kaskady fortepianu spływają po starych, krętych drewnianych schodach – dwupiętrowa Villa Irmgard zabiera gości w podróż w czasie aż do życia jednego z najsłynniejszych rosyjskich pisarzy początku XX wieku . Maksym Gorki mieszkał, pracował i wracał do zdrowia przez kilka miesięcy w 20 roku. W dzisiejszym Muzeum Villa Irmgard odbywają się zmieniające się wystawy i wydarzenia.
Do dziś wnętrze najstarszej kawiarni na wyspie Uznam przypomina klimat z przełomu wieków. Willa na plaży, zbudowana w 1898 roku, była miejscem spotkań znanych gwiazd Universum Film AG (UFA), takich jak Heinz Rühmann i Willie Fritsch. Po tym, jak kawiarnia należała do organizacji handlowej DRR (HO) przez 1956 lata, począwszy od 34 r., w drodze przymusowej dzierżawy, po rocznej renowacji w 1991 r. przywrócono jej historyczny blask.
Pierwszy pensjonat, dzisiejszy Biały Zamek, znajduje się na lokalnej górze w Heringsdorfie, Kulm. W 1825 r. nadleśniczy Georg Bernhard von Bülow kazał wybudować pensjonat na 34-metrowym piaszczystym wzgórzu. Architektem klasycystycznego pensjonatu Bülow był Karl Friedrich Schinkel. W pensjonacie gościł nie tylko pisarz Kurt Tucholsky, ale także pruska księżna koronna Wiktoria z synami Wilhelmem i Heinrichem.
Wybudowana w 1883 roku willa należała do radcy handlowego i przedsiębiorcy Hermanna Bertholda, który wzorował ją na świątyni jońskiej jako budynek parterowy. Łaski kąpielowe przedstawione są w frontonie, którego mozaikę wykonał Antonio Salviati. Willa ma burzliwą historię i wielu właścicieli. Obecną nazwę willi nadano później: w 1922 roku dwór nabyła Elise Oechsler.
Willę wybudowaną w 1873 r. zakupił w 1880 r. konsul i kupiec Wilhelm Staudt, który nadał jej nazwę „Miramar”. Po jego śmierci w 1906 roku firmą nadal kierowała jego żona Elisabeth Staudt. W latach 1909-1912 przyjmowała w willi na podwieczorek cesarza Wilhelma II, który co roku przyjeżdżał do Heringsdorfu podczas swej wyprawy na Północ. W ogrodzie znajduje się pomnik cesarza Wilhelma I autorstwa Georga Ferdinanda Howaldta.
Najstarszą willę w Bansin, Holzhaus Waldesruh, nabył w 1920 roku Friedrich Archenhold, dyrektor publicznego obserwatorium w Treptow. Właściwie chciał zawłaszczyć 115 akrów ziemi i nabyć teren od Schloonsee do Langen Berg, ale to przeniesienie na osobę prywatną nie było prawnie możliwe. Archenhold był znany jako barwna osobowość, więc mówiono, że na tańce towarzyskie w eleganckim Hotelu Atlantic przychodził w piżamie zamiast fraka.
Najstarszą willę w Bansin, Holzhaus Waldesruh, nabył w 1920 roku Friedrich Archenhold, dyrektor publicznego obserwatorium w Treptow. Właściwie chciał zawłaszczyć 115 akrów ziemi i nabyć teren od Schloonsee do Langen Berg, ale to przeniesienie na osobę prywatną nie było prawnie możliwe. Archenhold był znany jako barwna osobowość, więc mówiono, że na tańce towarzyskie w eleganckim Hotelu Atlantic przychodził w piżamie zamiast fraka.
04
Współczesny cykl świadków łaźni cesarskich powstał w 2023 roku i obejmuje 10 filmów. Każdy film na swój sposób dokumentuje ekscytującą i różnorodną historię łaźni cesarskich. Niektóre filmy komentują historycy i eksperci, inne skupiają się na obrazach i muzyce. Zgodnie z tematyką architektury uzdrowiskowej powstał film przedstawiający rezydencję Bleichröder i willę Irmgard w ramach serii „Współczesny świadek” Łaźni Cesarskich.
Aktualnie przeglądasz zawartość zastępczą z Vimeo. Aby uzyskać dostęp do aktualnej treści, kliknij przycisk poniżej. Informujemy, że dane będą przekazywane podmiotom trzecim.
Więcej informacjiAktualnie przeglądasz zawartość zastępczą z Vimeo. Aby uzyskać dostęp do aktualnej treści, kliknij przycisk poniżej. Informujemy, że dane będą przekazywane podmiotom trzecim.
Więcej informacji© 2024 KaiserbäderTourismusService GmbH
Aktualnie przeglądasz zawartość zastępczą z Mapy Google. Aby uzyskać dostęp do aktualnej treści, kliknij przycisk poniżej. Informujemy, że dane będą przekazywane podmiotom trzecim.
Więcej informacji
